Ο Laurent Del Rey, product designer στο Superintelligence lab της META, δημιούργησε πρόσφατα ένα side project που ονομάζεται Endless Summer, μια εφαρμογή social media που δημιουργεί ψεύτικες φωτογραφίες των διακοπών σου.
Ομάδες στο Facebook με έως 30.000 μέλη στην Ινδονησία μοιράζονται AI-generated φωτογραφίες που απεικονίζουν πολυτελείς εμπειρίες, από πόζες με LAMBORGHINI έως ψώνια σε καταστήματα GUCCI. Oι Ινδονήσιοι χρησιμοποιούν το ChatGPT για τη δημιουργία των συγκεκριμένων φωτογραφιών, με τους περισσότερους να είναι μεσαίου-χαμηλού εισοδήματος από δευτεροβάθμιες και τριτοβάθμιες πόλεις με μηνιαίο εισόδημα κάτω από $400.
"Είναι ταυτόχρονα λυπηρό και συναρπαστικό ότι η χρήση τεχνητής νοημοσύνης έχει γίνει μορφή διαφυγής, επιτρέποντας στους ανθρώπους να βιώσουν ζωές που πιθανώς δεν θα ζήσουν ποτέ", ανέφερε ο developer της εφαρμογής Tim Wijaya, που εργάστηκε ως σύμβουλος για την OPENAI . Η προσομοίωση πλούτου δεν είναι νέο φαινόμενο, από την αγορά αντιγράφων designer ρούχων έως την ενοικίαση "sets" ιδιωτικών τζετ για φωτογραφίσεις, αλλά η AI το καθιστά πιο προσωπικό.
Πληθώρα άλλων AI manifestation apps έχουν εμφανιστεί στο APPLE App Store και GOOGLE Play Store για πιο εξειδικευμένες ανάγκες με αμφίβολλα αποτελέσματα τις περοσσότερες φορές. Το Endless Summer όμως τηρεί την υπόσχεσή του. Η εφαρμογή ζητά τρεις φωτογραφίες που χρησιμοποιεί ως πηγή για "φανταστικές φωτογραφίες διακοπών". Στη συνέχεια μπορεί να δημιουργεί εικόνες με τον χρήστη να βρίσκεται στο κέντρο του Τόκυο, ή σε μια bodega της Νέας Υόρκης ή σε ένα εξωτερικό δείπνο στο Ρίο ντε Τζανέιρο, δίπλα από τη θάλασσα.
Η αίσθηση παρακολούθησης του εικονικού εαυτού να απολαμβάνει την καλή ζωή δεν προκαλεί πάντως βελτίωση της διάθεσης, πιθανώς επειδή οι εικόνες είχαν τη χαρακτηριστική AI-generated αισθητική που υπενθύμιζε ότι ήταν ψεύτικες. Η εφαρμογή δίνει τη δυνατότητα για δημιουργία τριών εικόνων δωρεάν ενώ στη συνέχεια χρεώνει $3,99 για 30 εικόνες, $17,99 για 150 εικόνες, ή $34,99 για 300 εικόνες.
Το φαινόμενο δείχνει πώς η τεχνητή νοημοσύνη χρησιμοποιείται όχι για κοινωνική επιρροή αλλά ως μορφή προσωπικής διαφυγής ή προσπάθεια εκδήλωσης καλύτερης ζωής, ειδικά μεταξύ χρηστών χαμηλότερου εισοδήματος που αναζητούν εμπειρίες που πιθανώς δεν θα βιώσουν ποτέ.
