Πρόσφατα, η ιατρική κοινότητα σημείωσε μία σημαντική πρόοδο στην αντιμετώπιση του ιού HIV. Ένας 60χρονος άνδρας από τη Γερμανία, ο οποίος είχε διαγνωστεί με τον ιό το 2009, κατάφερε να απαλλαγεί πλήρως από αυτόν μετά από μία μεταμόσχευση μυελού των οστών. Η συγκεκριμένη περίπτωση ξεχωρίζει από προηγούμενες, καθώς ο ασθενής θεραπεύτηκε χωρίς να χρειαστεί να λάβει μεταμοσχευμένα βλαστοκύτταρα από έναν δότη με φυσική ανθεκτικότητα στον ιό.
Το 2015, ο ασθενής διαγνώστηκε και με οξεία μυελογενή λευχαιμία, μία μορφή καρκίνου του αίματος. Οι γιατροί της Charité Universitätsmedizin στο Βερολίνο τού σύστησαν να υποβληθεί σε μεταμόσχευση μυελού των οστών, μία ριζική διαδικασία που στοχεύει στην αντικατάσταση ολόκληρου του ανοσοποιητικού συστήματος του ατόμου με ένα νέο, από έναν υγιή δότη.
Η μεταμόσχευση είχε ως απρόσμενο αποτέλεσμα και την πλήρη ίαση του ασθενούς από τον ιό HIV. Πρόκειται για την έβδομη περίπτωση ασθενούς που θεραπεύτηκε επιτυχώς από τον HIV μέσω μεταμόσχευσης μυελού, αλλά για την πρώτη χωρίς να χρειαστεί να έχει και οι δύο του κύτταρα τη συγκεκριμένη μετάλλαξη.
Η μετάλλαξη CCR5-delta 32 είναι ένας γενετικός παράγοντας που προσδίδει φυσική ανθεκτικότητα στα κύτταρα του ανοσοποιητικού έναντι του ιού HIV-1. Ωστόσο, στην περίπτωση του Γερμανού ασθενούς, ο δότης είχε μόνο ένα αντίγραφο της μετάλλαξης, κάτι που δεν αναμενόταν να είναι αρκετό. Παρ' όλα αυτά, η μεταμόσχευση ήταν επιτυχής και ο ασθενής κατάφερε να απαλλαγεί πλήρως από τον ιό.
Η περίπτωση αυτή παρουσιάστηκε στο Διεθνές Συνέδριο AIDS 2024 και φανερώνει ότι ίσως μπορούμε να διευρύνουμε τον κύκλο των κατάλληλων δοτών για τέτοιου είδους μεταμοσχεύσεις, ακόμα και αν δεν φέρουν και οι δύο τους την επιθυμητή μετάλλαξη. Παράλληλα, τα ευρήματα από αυτούς τους ασθενείς μπορούν να συμβάλουν στην ανάπτυξη πιο πρακτικών και ασφαλών θεραπειών για τον HIV, συμπληρώνοντας την υπάρχουσα φαρμακευτική αγωγή.
Παρόλο που οι μεταμοσχεύσεις μυελού των οστών παραμένουν μία ακραία και επικίνδυνη επέμβαση, ειδικά για ασθενείς που δεν πάσχουν από άλλες σοβαρές ασθένειες, τα διδάγματα από αυτές τις περιπτώσεις μπορούν να φανούν ιδιαίτερα χρήσιμα για την επιστημονική κοινότητα στην καταπολέμηση του HIV.
