Μέχρι τώρα συνηθίζαμε να λέμε ότι το πλαστικό κάνει κακό σε χλωρίδα και πανίδα, δημιουργώντας προβλήματα στη βιοποικιλότητα ενός οικοσυστήματος. Απ’ ό,τι φαίνεται όμως τα πράγματα είναι πολύ πιο σοβαρά, αφού το πλαστικό έχει διεισδύσει ακόμα και μέσα στον ανθρώπινο οργανισμό! Αυτό δείχνει έρευνα που διενέργησε το πανεπιστήμιο Vrije του Άμστερνταμ, τα αποτελέσματα της οποίας αποκάλυψε ο Guardian.
Όπως αναφέρει το δημοσίευμα, οι επιστήμονες ανέλυσαν δείγματα αίματος από 22 ανώνυμους, υγιείς, ενήλικες δότες και βρήκαν τμήματα πλαστικού στα 17 εξ αυτών. Ο τύπος του πλαστικού που βρέθηκε μάλιστα στα μισά δείγματα ήταν το λεγόμενο PET, αυτό που χρησιμοποιείται δηλαδή για τη δημιουργία μπουκαλιών. Το 1/3 των δειγμάτων περιείχε πολυστυρένιο το οποίο βρίσκεται σε συσκευασίες φαγητού ενώ στο 1/4 βρέθηκε πολυαιθυλένιο, υλικό από το οποίο κατασκευάζονται οι πλαστικές τσάντες.
«Η μελέτη μας είναι η πρώτη απόδειξη της ύπαρξης σωματιδίων πολυμερών στο αίμα μας. Είναι ένα πραγματικά ριζοσπαστικό αποτέλεσμα», ανέφερε ο καθηγητής Dick Vethaak, οικοτοξικολόγος και εκ των επικεφαλής της μελέτης. «Θα πρέπει να την επεκτείνουμε και να αυξήσουμε το μέγεθος του δείγματος, τον αριθμό των πολυμερών που εξετάζουμε κλπ», πρόσθεσε, τονίζοντας ότι με το θέμα ασχολούνται ήδη και άλλες ομάδες οι οποίες πραγματοποιούν παρόμοιες έρευνες.
«Αποτελεί λόγο ανησυχίας, φυσικά. Τα σωματίδια υπάρχουν και μεταφέρονται μέσω του αίματος σε όλο το σώμα», εξήγησε. «Το μεγάλο ερώτημα είναι τι συμβαίνει στο σώμα μας. Τα σωματίδια αυτά διατηρούνται μέσα μας; Μεταφέρονται σε συγκεκριμένα όργανα και αν ναι, καταφέρνουν να διεισδύσουν ακόμα και στον εγκέφαλο; Τα επίπεδά τους είναι αρκετά για να προκαλέσουν κάποια ασθένεια; Θα πρέπει να χρηματοδοτήσουμε άμεσα νέες έρευνες προκειμένου να μάθουμε».
Η παραγωγή πλαστικών αναμένεται να διπλασιαστεί ως το 2040, σύμφωνα με τη Jo Royle, ιδρύτρια της μη κερδοσκοπικής οργάνωσης Common Seas. «Έχουμε το δικαίωμα να γνωρίζουμε τι ακριβώς κάνει όλο αυτό το πλαστικό στα σώματά μας», πρόσθεσε καλώντας την Ευρωπαϊκή Ένωση να λάβει ακόμα πιο σκληρά μέτρα για τον περιορισμό του.
