Ο Τιτανικός είναι μακράν το πιο διάσημο ναυάγιο, το οποίο εξακολουθεί να ασκεί διαρκή γοητεία στο κοινό 100 χρόνια μετά την πρόσκρουση του "αβύθιστου" πλοίου σε παγόβουνο και τη βύθισή του τον Απρίλιο του 1912. Έχουμε δει εικόνες και βίντεο από το ναυάγιο από τότε που ανακαλύφθηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1980. Σε αυτά περιλαμβάνονται και τα πλάνα που τράβηξε ο σκηνοθέτης Τζέιμς Κάμερον το 1995 για τις σκηνές που παρουσιάστηκαν στην ομώνυμη ταινία το 1997 η οποία αποτελεί μια από τις πιο επιτυχημένες ταινίες όλων των εποχών, έχοντας κερδίσει 12 Όσκαρ. ‘Ενα μεγάλο μέρος των σχετικών σκηνών της ταινίας ήταν στην πραγματικότητα μικροσκοπικά μοντέλα και ειδικά εφέ που γυρίστηκαν σε ένα σκηνικό, καθώς ο Κάμερον δεν μπορούσε να βρει τα υψηλής ποιότητας πλάνα που χρειαζόταν για μια ταινία μεγάλου μήκους.
Μια ιδιωτική εταιρεία με την ονομασία OceanGate Expeditions κυκλοφόρησε ένα βίντεο ενός λεπτού με ανάλυση 8k από το ναυάγιο του Τιτανικού, δείχνοντας μερικά από τα χαρακτηριστικά του με νέες, ζωντανές λεπτομέρειες. Μπορεί κανείς να διακρίνει, για παράδειγμα, το όνομα του κατασκευαστή της άγκυρας (Noah Hingley & Sons Ltd.), ενώ τα πλάνα μας δίνουν επίσης μια καλύτερη ματιά στην πλώρη, στο κύτος νούμερο ένα, στο αμπάρι νούμερο ένα, στα μασίφ μπρούτζινα ακροπτερύγια και σε έναν από τους μονοκόμματους λέβητες. Το βίντεο έχει ήδη συγκεντρώσει σχεδόν 3 εκατομμύρια προβολές στο YouTube, παρόλο που η μέση οθόνη της τηλεόρασης ή του υπολογιστή έχει πολύ χαμηλότερη ανάλυση από το υλικό 8Κ.
Τα πλάνα τραβήχτηκαν κατά τη διάρκεια αποστολής της εταιρείας το 2022, με τους επισκέπτες να δίνουν 250.000 δολάρια ο καθένας για μια θέση στο υποβρύχιο. «Κανένας δημόσιος φορέας δεν πρόκειται να χρηματοδοτήσει την επιστροφή στον Τιτανικό», δήλωσε στους New York Times ο πρόεδρος της OceanGate, Στόκτον Ρας, υπερασπιζόμενος την υψηλή τιμή για αυτό που ουσιαστικά είναι τουρισμός σε βαθιά θάλασσα. «Υπάρχουν άλλες τοποθεσίες που είναι νεότερες και πιθανώς μεγαλύτερης επιστημονικής αξίας».
Ο Τιτανικός βρήκε το τέλος του μόλις τέσσερις ημέρες μετά το πέρασμα του Ατλαντικού, περίπου 375 μίλια (600 χιλιόμετρα) νότια του Νιουφάουντλαντ. Στις 11:40 μ.μ. στις 14 Απριλίου 1912, ο Τιτανικός χτύπησε το περιβόητο παγόβουνο και άρχισε να παίρνει νερό, πλημμυρίζοντας πέντε από τα 16 στεγανά του διαμερίσματα, σφραγίζοντας έτσι τη μοίρα του. Καθώς τα κατώτερα διαμερίσματα του πλοίου γέμιζαν με νερό και το πλήρωμα έσπευδε να εκκενώσει όσο το δυνατόν περισσότερους επιβάτες στις περιορισμένες σωσίβιες λέμβους πριν βυθιστεί το πλοίο, ο χειριστής του ασύρματου τηλέγραφου έστειλε μια σειρά από όλο και πιο αγωνιώδη μηνύματα κώδικα Μορς, συμπεριλαμβανομένου αυτού που έγινε το πιο γνωστό σήμα κινδύνου στον κόσμο: SOS (SOS). Περισσότεροι από 1.500 επιβάτες και το πλήρωμα έχασαν τη ζωή τους- με περίπου 710 από τους επιβαίνοντες να επιζούν.
Ο Τιτανικός παρέμεινε ανεξερεύνητος στο βυθό του Ατλαντικού Ωκεανού μέχρι που μια αποστολή με επικεφαλής τους Jean-Louis Michel και Robert Ballard έφτασε στο ναυάγιο την 1η Σεπτεμβρίου 1985. Το πλοίο κόπηκε σε δύο μέρη καθώς βυθιζόταν, με τα τμήματα της πλώρης και της πρύμνης να απέχουν μεταξύ τους περίπου ένα τρίτο του μιλίου. Η πλώρη αποδείχτηκε εκπληκτικά άθικτη, ενώ η πρύμνη παρουσίασε σοβαρές δομικές ζημιές, που πιθανώς ισοπεδώθηκαν από την πρόσκρουση καθώς χτύπησε στον πυθμένα του ωκεανού. Υπάρχει ακόμα μια μεγάλη έκταση από συντρίμμια η οποία εκτείνεται σε μια περιοχή 5 επί 3 μίλια, γεμάτη με θραύσματα επίπλων, σερβίτσια, παπούτσια και μπότες και άλλα προσωπικά αντικείμενα.
