Τον τρόπο να βελτιώσουν τις επιδόσεις των αυτόνομων οχημάτων φαίνεται πως βρήκαν ερευνητές του πανεπιστημίου Cornell στην πολιτεία της Νέας Υόρκης των ΗΠΑ. Η ιδέα τους έχει να κάνει με τη δημιουργία μνημών, αναμνήσεων σαν να λέμε, στα ίδια τα οχήματα βάσει προηγούμενων εμπειριών και καταστάσεων, έτσι ώστε να αποκτήσουν πολύτιμη γνώση για το μέλλον σε καταστάσεις όπως π.χ. επικίνδυνων καιρικών φαινομένων.
Σε περίπτωση που δεν το γνωρίζεις, ένα αυτόνομο όχημα που χρησιμοποιεί νευρωνικά δίκτυα για τη λειτουργία του, ξεκινά κάθε φορά από το μηδέν. Με το που σβήσει η μηχανή δηλαδή, χάνει όλα όσα αποκόμισε/έμαθε από την τελευταία του διαδρομή. Ως εκ τούτου, δεν είναι σε θέση να αναγνωρίζει δρόμους και να συγκρίνει δεδομένα -που μπορεί να σχετίζονται π.χ. με τον καιρό, την κυκλοφορία, την κατάσταση του οδοστρώματος κλπ.
Εδώ λοιπόν είναι που οι ερευνητές του Cornell βρήκαν την ευκαιρία που αναζητούσαν, δουλεύοντας επάνω σε μελέτες, τα ευρήματα των οποίων παρουσίασαν κατά το Συνέδριο Ρομποτικής Όρασης και Αναγνώρισης Προτύπων του Ινστιτούτου Ηλεκτρολόγων και Ηλεκτρονικών Μηχανικών.
«Η βασική ερώτηση είναι αν μπορούμε να μάθουμε από τις επαναλαμβανόμενες διαδρομές», ανέφερε ο Killian Weinberger, εκ των συγγραφέων της έρευνας. «Για παράδειγμα, ένα αυτοκίνητο μπορεί να μπερδέψει ένα δέντρο με περίεργο σχήμα με πεζό την πρώτη φορά που θα το σκανάρει από απόσταση. Όταν όμως βρεθεί κοντά του, θα καταλάβει περί τίνος πρόκειται. Ως εκ τούτου, τη δεύτερη φορά που το όχημα θα περάσει πλάι από το ίδιο δέντρο, ακόμα και υπό ομίχλη ή χιόνι, θα είναι σε θέση να το αναγνωρίσει σωστά», πρόσθεσε.
Για τις ανάγκες της έρευνας, χρησιμοποιήθηκε αυτοκίνητο με αισθητήρες LiDAR το οποίο κάλυψε μία σταθερή διαδρομή 15 χιλιομέτρων 40 φορές μέσα σε μία περίοδο 18 μηνών στην πόλη Ίθακα (στην πολιτεία της Νέας Υόρκης), παράγοντας πάνω από 600.000 σκηνές. «Θελήσαμε να αναδείξουμε επίτηδες μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις των αυτόνομων οχημάτων: τις κακές καιρικές συνθήκες», εξήγησε ο Carlos Diaz-Ruiz, επικεφαλής της έρευνας. «Αν ο δρόμος είναι καλυμμένος με χιόνι, οι άνθρωποι αυτόματα βασίζονται στις μνήμες τους. Χωρίς αυτές όμως, ένα νευρωνικό δίκτυο έχει σημαντικό μειονέκτημα».
