Μια τεχνολογία που μπορεί να αντλεί διοξείδιο του άνθρακα (CO2) από τον αέρα και να το αποθηκεύει υπόγεια ή να το χρησιμοποιεί για την παραγωγή πετρελαίου προσελκύει επενδύσεις δισεκατομμυρίων δολαρίων. Όμως ενώ ορισμένοι τη βλέπουν ως μια πολλά υποσχόμενη λύση για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, άλλοι φοβούνται ότι θα μπορούσε να αποτελέσει επικίνδυνη εκτροπή από την προσπάθεια μείωσης των εκπομπών.
Η τεχνολογία, γνωστή ως άμεση δέσμευση αέρα (DAC), περιλαμβάνει γιγαντιαίους ανεμιστήρες και χημικές αντιδράσεις που τραβούν το CO2 από την ατμόσφαιρα. Κάτι τέτοιο δεν είναι εύκολη υπόθεση, καθώς απαιτεί πολλή ενέργεια και χρήμα. Ειδικοί λένε όμως ότι είναι πλέον απαραίτητη, καθώς ο κόσμος έχει μείνει πολύ πίσω στους κλιματικούς στόχους του και πρέπει να απομακρύνει το πλεονάζον CO2 από τον αέρα.
Μία από τις κορυφαίες εταιρείες στον τομέα αυτό είναι η Occidental Petroleum, μια αμερικανική πετρελαϊκή εταιρεία που διαθέτει τεχνογνωσία στην έγχυση CO2 στο υπέδαφος για την εξόρυξη περισσότερου πετρελαίου από παλιές γεωτρήσεις. Η εταιρεία σκοπεύει να επενδύσει σε διάφορα μεγάλης κλίμακας έργα DAC, ορισμένα από τα οποία θα αποθηκεύουν μόνιμα το CO2, ενώ άλλα θα το χρησιμοποιούν για την παραγωγή περισσότερου πετρελαίου.
Η διευθύνουσα σύμβουλος της εταιρείας, Vicki Hollub, υποστηρίζει ότι το πετρέλαιο θα είναι απαραίτητο για τις επόμενες δεκαετίες και ότι η χρήση DAC θα μπορούσε να το καταστήσει ουδέτερο ή ακόμη και αρνητικό ως προς τον άνθρακα. Δηλώνει ακόμα ότι δεν υπάρχει λόγος να μην παράγουμε πετρέλαιο και φυσικό αέριο για πάντα, αν αυτό γίνεται με τον συγκεκριμένο τρόπο.
Ωστόσο, αυτό το όραμα δεν συμμερίζονται πολλοί υπέρμαχοι του κλίματος, οι οποίοι λένε ότι ο κόσμος πρέπει να εγκαταλείψει γρήγορα τα ορυκτά καύσιμα και να στραφεί σε καθαρές πηγές ενέργειας. Ανησυχούν ότι η DAC θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως δικαιολογία για την καθυστέρηση ή την αποφυγή της μείωσης των εκπομπών και ότι θα μπορούσε να αποσπάσει πόρους και προσοχή από πιο αποτελεσματικές και φθηνότερες λύσεις, όπως η αποκατάσταση των δασών και η βελτίωση της γεωργίας.
Επισημαίνουν επίσης ότι η χρήση της DAC για την παραγωγή περισσότερου πετρελαίου είναι αντιπαραγωγική, καθώς θα απελευθερώσει περισσότερο CO2 στον αέρα από ό,τι θα δεσμεύσει. Λένε ότι η DAC θα πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο ως έσχατη λύση, για την απομάκρυνση των αναπόφευκτων ή ιστορικών εκπομπών που δεν μπορούν να μειωθούν με άλλα μέσα.
Η συζήτηση σχετικά με την DAC αντανακλά τον επείγοντα χαρακτήρα και την πολυπλοκότητα της κλιματικής κρίσης, καθώς και τα διαφορετικά συμφέροντα και τις προοπτικές των διαφόρων φορέων. Ενώ ορισμένοι θεωρούν την DAC ως μια επαναστατική τεχνολογία που θα μπορούσε να βοηθήσει στη διάσωση του πλανήτη, άλλοι τη θεωρούν ως ένα ριψοκίνδυνο στοίχημα που θα μπορούσε να τον θέσει σε κίνδυνο. Το ερώτημα είναι αν η DAC μπορεί να αναπτυχθεί με τρόπο που να υποστηρίζει και όχι να υπονομεύει την παγκόσμια προσπάθεια για τον περιορισμό της αύξησης της θερμοκρασίας στον 1,5 βαθμό Κελσίου.
